Ruiny zamku w Bobrownikach

Bobrowniki – to właśnie stąd władca piastowski, a następnie wójtowie krzyżaccy i starostowie grodowi króla polskiego sprawowali władzę nad ziemią dobrzyńską.

W 1377 r. Ludwik Węgierski nadał Bobrowniki wraz z ziemią dobrzyńską księciu Władysławowi Opolczykowi. Prowadzący wrogą politykę wobec Polski i skonfliktowany z królem Władysławem Jagiełło Opolczyk, w 1391 r. zastawił całą ziemię Krzyżakom, którzy szybko przystąpili do organizacji nowego wójtostwa. W miejscu grodu, na prawym brzegu Wisły, zbudowali murowany zamek. Strona polska, nie mogąc pogodzić się z utratą ziemi, dążyła do jej odzyskania. W 1404 r., po pokoju w Raciążu, udało się wykupić ziemię dobrzyńską wraz z zamkiem. W 1409 r. Krzyżacy wszczęli kolejną wojnę, czego skutkiem było zdobycie przez nich bobrownickiego zamku. Do Królestwa Polskiego, na mocy pokoju toruńskiego, zamek wrócił po bitwie pod Grunwaldem. Otoczony murami zewnętrznymi stał się wówczas jedną z pierwszych warowni przygotowanych na ostrzał artyleryjski w Królestwie Polskim. Kiedy zamek przestał pełnić funkcje militarne stał się ośrodkiem administracyjnym. Rezydował tu starosta grodowy ustanawiany przez króla polskiego. Nastały jednak czasy wojen ze Szwecją, które nie oszczędziły bobrownickiego zamku...

Dziś podziwiać możemy malownicze ruiny położone na nabrzeżu Wisły – relikty wieży, fragmenty wewnętrznych murów oraz północnej i południowej części zachodniego skrzydła zamku.

 

 

Polski
guide-icon guide-icon add-icon  
Pokaż obraz: 
tak obraz ma się pojawić na stronie statycznej
Tytuł: 
Ruiny zamku w Bobrownikach
Sidebar pokaż: 
tak