Grodzisko Raciąż

Raciąż zaprasza na spotkanie z XIII-wiecznym grodziskiem. Gród Raciąż usytuowany został na wyspie przy południowym brzegu jeziora Śpierewnik, kilka kilometrów od dzisiejszej wsi Raciąż. Ówczesna wyspa to dziś półwysep – badania geomorfologiczne wykazały bowiem, że w średniowieczu poziom jeziora był o 1 m wyższy niż obecnie. W XIII wieku kasztelania raciąska wraz z grodem w Raciążu i kasztelanią szczytnieńską funkcjonowała w ramach księstwa świeckiego. Gród w Raciążu razem z grodem w Szczytnie administrowały część południowo-zachodnią Pomorza Gdańskiego. Pełniły one funkcje administracyjne, wojskowe, sądowe i gospodarcze. Gród w Raciążu bronił granicy księstwa z Wielkopolską. Z racji przebiegającego tędy szlaku „via magna”, przemierzający nim kupcy zasilali kasę księstwa opłatami i daninami. W 1256 roku wojska wielkopolskie, w odwecie za zdobycie grodu w Nakle, najechali na Raciąż i spalili gród. Został on odbudowany, choć jego funkcjonowanie nie trwało długo. W 1305 roku gród prawdopodobnie już nie istniał, a jego koniec był równie tragiczny jak wydarzenia z 1256 roku. Grodzisko strawił kolejny pożar. Dziś zobaczyć możemy rekonstrukcję grodu, do którego prowadzi most nad wodami jeziora. Zrekonstruowano bramę wjazdową, oznaczono usytuowanie domostw i innych zabudowań mieszczących się w dawnym grodzisku, a także miejsce XIII-wiecznego cmentarzyska. Liczne tablice informacyjne pozwalają zgłębić ciekawą historię tego miejsca.